راه هایی ساده برای پیدا کردن آب قابل شرب در طبیعت

شايد بتوان گفت که با کمي تمرين و آموزش، به دست آوردن آب راحت ترين مهارت زنده ماندن باشد. با اين حال سادگي آموزش ها از اهميت آن ها کم نمي کند. به خاطر داشته باشيد که فقط آب هاي مشکوک نيستند که پر خطرند بلکه آب هاي جاري و زلال هم مي توانند آلوده باشند و عواقبي مثل آسيب هاي فيزيکي، کم آبي و تحليل انرژي حياتي بدن ناشي از آلودگي آب ارزش انتظارتان را بکشد. در اين بخش روش هايي براي پيدا کردن آب سالم در طبيعت ارائه خواهد شد که اگر آنها را به دقت مطالعه و تمرين کنيد مي توانيد به زنده ماندن در شرايط بي آبي اميدوار باشيد! ذخائر طبيعي: پيدا کردن چنين منبعي معمولا راحت ترين راه بدست آوردن آب است. اما در عوض پيدا کردن منبع طبيعي آبي که آلوده به مواد شيميايي نباشد مشکل است. به علاوه بسياري از اين آب هاي جاري حتي آنهايي که در پارک هاي ملي و حفاظت شده هستند آلوده به آميب عامل اسهال خوني، انواع انگل هاي آبزي، سالمونلا و هپاتيت هستند. با اين حال با رعايت احتياط و معيار هاي تميزي، برخي از اين منابع طبيعي مي توانند آبي قابل شرب داشته باشند. در اينجا يکي از معمولي ترين آنها به همراه نحوه استفاده را معرفي مي کنيم: آشاميدن مستقيم آب از يک نهر را توصيه نمي کنيم چراکه با انجام چنين کاري کف نهر بهم ريخته و همراه با آب کمي سنگريزه و رسوبات نيز مي خوريد کانالهاي آب اين دسته شامل رودخانه ها، درياچه ها، تالاب ها و نهر ها مي باشد. ايمن ترين آنها که براي مصرف در شرايط بحراني آن را توصيه مي کنم نهر ها هستند. هر آب آشاميدني که از اين نهر ها جاري است بايد زلال، شفاف و روان باشد به عبارتي ديگر در بالاترين نقطه اي از نهر که آب با سرعت بيشتري در جريان است، آب همان جا از اطمينان بيشتري نيز برخوردار است. قبل از آشاميدن مواردي را بايد درنظر بگيريد: آب هيچ ردي از حضور انسان نبايد در کف يا کنار آن ديده شود در عوض بايد گياهان آب زي، ماهي، حشرات کوچک و رد پاي حيوانات وحشي در کنار آب موجود باشد. با اين حال به يا داشته باشيد که وجود چنين شواهدي لزوما دليلي براي قابل شرب بودن آن آب براي انسان نيست. موجودات وحشي گاهي از منابع آب آلوده و يا حتي گياهان سمي استفاده مي کنند و اثري از بيماري در آنها ديده نمي شود. آشاميدن مستقيم آب از يک نهر را توصيه نمي کنيم چراکه با انجام چنين کاري کف نهر بهم ريخته و همراه با آب کمي سنگريزه و رسوبات نيز مي خوريد. شما مي توانيد فورا يک محفظه يا مخزن براي جمع آوري آب بسازيد، چيزي مثل يک آبگير سنگي و يا يک کنده حفره دار. براي ساخت يک فنجان سنگي، خيلي ساده سنگي نرم و صاف را با سنگي کوچک سخت تري لب پر کرده و گود مي کنيم. براي پاکسازي آب، آن را 20 دقيقه بجوشانيد. بسياري از متخصصان حيات وحش 5دقيقه زمان را براي اين کار کافي مي دانند ولي در چنين زماني بسياري از باکتري هاي موجود در آن از بين نخواهند رفت اگر آب نهر گلي و يا حاوي ذرات مختلفي باشد مي توانيد آن را از صافي رد کنيد. يک تکه پارچه براي اين کار مناسب است. يکي از روش هاي ساخت صافي از طبيعت اين است که مي توانيد صافي به شکل فنجان با بوته ها و يا گياهان حصيري شکل و يا علف هاي غير سمي درست کنيد و يا مي توانيد مقداري شن داخل يک چوب حفره داري که ته آن علف ريخته ايد بريزيد، شن ها را تا زمانيکه آب زلال از آن خارج شود بشوييد و سپس آبي را که قصد نوشيدن آن را داريد از اين فيلتر معدني عبور دهيد. حتي مي توانيد بعد از علف ها ابتدا مقداري ذغال بريزيد و سپس روي آن شن بريزيد. به عنوان آخرين مرحله لازم است براي پاکسازي آب، آن را 20 دقيقه بجوشانيد. بسياري از متخصصان حيات وحش 5دقيقه زمان را براي اين کار کافي مي دانند ولي در چنين زماني بسياري از باکتري هاي موجود در آن از بين نخواهند رفت. يک نکته را به ياد داشته باشيد، اگرچه جوشاندن، هر نوع آلودگي و باکتري طبيعي را از بين مي برد اما هيچگونه تاثيري بر آلاينده هاي شيميايي ندارد.